Πώς μπορείς να περπατήσεις στον όμορφο δρόμο της Αγάπης, όταν όλα γύρω σου τα βλέπεις μίζερα, κακά και άσχημα, όταν είσαι γεμάτος στενοχώριες, κακοδοξίες για την ζωή που τόσο "δύσκολα" πιστεύεις ότι σου τα φέρνει; Εσύ νομίζεις ότι δεν ευθύνεσαι γι’ αυτό;
Θυμήσου πώς ενώ ο ήλιος βγαίνει για όλους, εσύ επιμένεις να επικαλείσαι την συννεφιά.
Βάλε την φωτογραφική σου μηχανή εκεί που λέει ήλιος και όχι συνεχώς στη συννεφιά.
Αγάπησε τον εαυτό σου.
Βάλε στα χείλη ένα χαμόγελο, στόλισε τα μάτια σου με προσδοκία, αγάπη, υπομονή, καρτερία, όχι φόβο.
Ο φόβος δεν είναι για τους αναζητητές της Αγάπης του Θεού.
Είναι για εκείνους που μισούν την ζωή,
που δεν έχουν την τύχη να κατανοήσουν στο πέρασμα αυτό,
την Ένωση με την Αγάπη του Πατέρα μας, την ένωση με τον Θεό.
