Όταν ο ΙΗΣΟΥΣ λέει στο κατά
Ιωάννη Ευαγγέλιο (ΙΔ΄, 6) “Εγώ ειμί η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή”
συμπυκνώνει όλη την χριστιανική αλήθεια, εξαντλεί την θεολογία και καθορίζει
όχι μόνο τον Δρόμο αλλά και το Περιεχόμενο και το Απεριόριστο της Σωτηρίας.
Το “Εγώ” αναφέρεται στην
Προσωπική Ύπαρξη του Θεού, στην Παρουσία Του, αλλά και στην Δράση Του μέσα στον
κόσμο. Το “ειμί” δεν φανερώνει μόνο το ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ αλλά προσδιορίζει περαιτέρω
την Ύπαρξή Του (όχι την Ουσία Του, αλλά τον Τρόπο που Φανερώνεται στον άνθρωπο δια
των Θείων Ενεργειών Του), ως Οδός, Αλήθεια και Ζωή.
Ο όρος “Οδός” αναφέρεται στον Θεό αλλά και στην Σχέση μας με τον Θεό και στην Προσέγγιση του Θεού (στην Πορεία προς τον Θεό). Αναφέρεται στην Μεταστροφή της συνειδητότητάς μας από τον κόσμο της σκέψης και του άμεσα αντικειμενικού
(της εξωτερικότητας) προς το ΑΛΗΘΙΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ, ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΗ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΤΟΝ ΘΕΟ, στον Εξαγνισμό της συνειδητότητας, στην Ένωση με τον Θεό! Αναφέρεται στην Πορεία προς την Ολοκλήρωση του Ανθρώπου Εντός του Θεού, στο “καθ΄Ομοίωσιν”, στην κατά χάριν Θέωση, στην Εξέλιξη του Ανθρώπου
μέσα στον χώρο της ύπαρξης.
Η Ένωση με τον Θεό (σαν
αποτέλεσμα της παραπάνω εξέλιξης) μας οδηγεί στην Αλήθεια. Ο όρος “Αλήθεια”
αναφέρεται στον Θεό αλλά και στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον Θεό, στην Πραγματικότητα,
στον τρόπο που υπάρχουμε, στην Ύστατη Υπόστασή μας. Ενωνόμαστε με την Αλήθεια, είμαστε
η Αλήθεια. Η Αλήθεια λοιπόν ανήκει στον Υπερβατικό Χώρο, δεν είναι αποτέλεσμα της
λογικής σκέψης (η σκέψη αναφέρεται στο άμεσα αντικειμενικό, στην εξωτερικότητα).
Η Ένωση με τον Θεό σαν
Κατάσταση, η Μεταμόρφωσή μας σε Αλήθεια, η εν Θεώ Ζωή είναι η Αιώνια Ζωή, η
Βασιλεία των Ουρανών. Άραγε πόσοι “χριστιανοί” αντιλαμβάνονται τον Θεό ως
Ζώντα, ως Παρόντα, και πορεύονται προς Αυτόν για να Τον προσεγγίσουν; Πόσοι
ακολουθούν την Οδό; Πόσοι Βιώνουν την Αλήθεια; Πόσοι Ζουν; Και πού είναι αυτοί;
Πού είναι οι αληθινοί χριστιανοί;
