Όταν το προσωπικό θέλημα εναρμονίζεται με το θείο
Θέλημα τότε έρχεται η Χαρά. Όταν απαρνείται κανείς τα καθημερινά του θέλω και
αφήνεται στην θεία Ροή τότε ζει ευτυχισμένα.
Όταν παραδώσει τους φόβους και τις
ανασφάλειές του στον Θεό τότε Εκείνος τις θεραπεύει.
Η παράδοση της βούλησης και των θέλω μας στον Θεό
δεν είναι μια κατάσταση χωρίς στόχο. Αντιθέτως, τότε αναλαμβάνει κανείς τα
πραγματικά του καθήκοντα και ζει σύμφωνα με τις επιταγές της ψυχής του -σύμφωνα
δηλαδή με τα πραγματικά του θέλω και όχι με τα επίπλαστα θέλω της διάνοιας. Τα
θέλω και οι ανάγκες της διάνοιας έχουν πλαστεί από το τρίπτυχο
κοινωνία-σπίτι-φίλοι. "Πρέπει να παντρευτώ και να κάνω παιδιά",
"πρέπει να φάω για να ζήσω", "πρέπει να κάνω χρήματα για να
είμαι ευτυχισμένος", "πρέπει να έχω μια σχέση γιατί αλλιώς είμαι
μισός" κ.λπ.
Δεν είναι απαραιτήτως αρνητικά τα παραπάνω. Το
αρνητικό είναι ότι οι άνθρωποι εγκλωβίζονται μέσα στα θέλω τους, στην αναζήτηση
και την εκπλήρωση των αναγκών τους, και ξεχνούν να νιώσουν τη Χαρά της Ύπαρξης,
έτσι, χωρίς λόγο. Αποστερούνται την ευτυχία τους και την μεταθέτουν σε ένα
μελλοντικό (ανύπαρκτο) χρόνο, όταν αυτά τα θέλω θα γίνουν πραγματικότητα... Και
ζουν σε μια αυτοεπιβαλλόμενη πλάνη...
Ο πνευματικός άνθρωπος διαφοροποιείται από την
κατάσταση που περιγράψαμε, αφού αφήνεται στα χέρια του Θεού. Έτσι γυμνός, χωρίς
ανάγκες και θέλω, βιώνει τη Χαρά στο τώρα, γιατί η Χαρά είναι δικαίωμα όλων
αρκεί να της ανοίξει κανείς τη πόρτα.
Η θετική σκέψη και η επίδρασή της στην πνευματική
και φυσική υγεία.
Όταν μιλάμε για σκέψη στο πνευματικό επίπεδο, εννοούμε ενεργειακή εκπόρευση και όχι μια διανοητικά δομημένη φράση. Τέτοιες εκπορεύσεις εξαπολύουμε πολύ συχνά, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε. Στην περίπτωση μιας θετικής, χαρούμενης σκέψης, ομορφαίνουμε το ενεργειακό μας πεδίο, ενώ αντιθέτως με τις αρνητικές σκέψεις-εκπορεύσεις, μολύνουμε το πεδίο μας, αφού, ό,τι εκπέμπουμε το βιώνουμε τελικά ως δική μας ατμόσφαιρα. Έτσι, με την αρνητική ή θετική σκέψη στην καθημερινότητα, αρρωσταίνουμε ή θεραπεύουμε τον εαυτό μας, αφού οι ασθένειες ξεκινούν από τέτοιες εκπορεύσεις.
Όταν μιλάμε για σκέψη στο πνευματικό επίπεδο, εννοούμε ενεργειακή εκπόρευση και όχι μια διανοητικά δομημένη φράση. Τέτοιες εκπορεύσεις εξαπολύουμε πολύ συχνά, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε. Στην περίπτωση μιας θετικής, χαρούμενης σκέψης, ομορφαίνουμε το ενεργειακό μας πεδίο, ενώ αντιθέτως με τις αρνητικές σκέψεις-εκπορεύσεις, μολύνουμε το πεδίο μας, αφού, ό,τι εκπέμπουμε το βιώνουμε τελικά ως δική μας ατμόσφαιρα. Έτσι, με την αρνητική ή θετική σκέψη στην καθημερινότητα, αρρωσταίνουμε ή θεραπεύουμε τον εαυτό μας, αφού οι ασθένειες ξεκινούν από τέτοιες εκπορεύσεις.
Είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε να καθαρίζουμε όλες αυτές τις ενέργειες και σκεπτομορφές που ασυνείδητα ή συνειδητά δημιουργούμε. Τα όπλα γι’αυτή τη κάθαρση είναι ο διαλογισμός και η προσευχή. Ο διαλογισμός επιφέρει ισορροπία, γαλήνη και αποστασιοποίηση από τα γεγονότα, ενώ η προσευχή εξαγνίζει και εξυψώνει.
Από την άλλη, είναι αναγκαία η ανάπτυξη της
εγρήγορσης στην καθημερινότητα ώστε να συνειδητοποιούμε τις στιγμές εκείνες που
αφηνόμαστε να λειτουργούμε αρνητικά, με σκέψεις καταστροφικές ή
αυτοκαταστροφικές. Σκέψεις απογοήτευσης, θλίψης, μιζέρειας, θυμού, απληστίας,
εκδικητικότητας και έλλειψης αυτοπεποίθησης, δηλαδή σκέψεις χωρίς αυτοσεβασμό,
είναι συχνά τόσο βαθιά ριζωμένες και τις λειτουργούμε τόσο αυτόματα που δεν τις
παρατηρούμε πλέον αφού τις νιώθουμε φυσικές. Όμως η φυσική μας κατάσταση είναι
αυτή της Ομορφιάς και της Χαράς, ενώ κάθε άλλη είναι τα επίπλαστα κελύφη τα
οποία πολλές φορές είναι κληρονομημένα από το οικογενειακό και κοινωνικό
περιβάλλον, και δημιουργούν «μαύρες τρύπες» στην ενεργειακή φυσιολογία μας, από
όπου διαρρέει η ενέργεια και η ζωτικότητα.
Το να γίνει κανείς θετικός, σημαίνει να γίνει σαν
ήλιος που λάμπει, να ενεργοποιήσει, δηλαδή, τον εαυτό του ξανά στη Χαρά, την
Ομορφιά, την Απλότητα και στο πηγαίο δόσιμο του εαυτού στη ζωή. Ο εχθρός στο
δρόμο αυτό είναι η αδράνεια και η παράδοση στην αρνητικότητα, ενώ ο φίλος στην
πορεία μας είναι ο συνεχής, ζωηρός και έξυπνος αγώνας προς περισσότερη
συνειδητότητα και δημιουργία.
